Amalia & Milan: “De lamskroontjes warmden niet op en ook de soep bevroor ter plaatse”

Ondanks de scheiding van zijn ouders, beleefde ie een warme jeugd. Zijn mama was alleenstaand, maar slaagde er toch in om haar kinderen alles te geven wat nodig is. Milan ging met plezier naar de jeugdbeweging en naar school. Hij studeerde een tijdje voor de bouw, maar koos uiteindelijk voor een carrière als zelfstandig schilder en wel in het bedrijf van zijn schoonvader, de man die vandaag Amalia wegschenkt.

Toen Amalia klein was, at ze op reis 10 dagen spaghetti na elkaar en was ze dol op boterkoeken zonder gordijntjes in plaats van rozijntjes. Toen de living in een nieuw kleurtje werd geschilderd, stak ze zich uren weg onder het salontafel om er te huilen. Naar bed deed ze niet graag; ze viel zogezegd in slaap in de zetel om zich dan door haar papa naar boven te laten dragen.

Tot op de dag van vandaag is Amalia een echt gezelligheidsmens. Ze hecht veel belang aan de relatie met haar gezin en aan haar vrienden en familie. Ze strekt met verve de beentjes op de dansvloer, gaat graag uit eten en speelt met plezier gezelschapsspelen. Het contact met anderen en de gesprekken die daardoor volgen, geven haar energie.

Toch zoekt ze ook graag de rust op. Een namiddag series bingewatchen op Netflix vanuit haar luie zetel of in de zomer, lekker languit in de zon, met haar oortjes in, maken haar gelukkig.

Want muziek is haar lang leven. Muziek raakt haar emotioneel, zegt ze. Op stressvolle momenten biedt het ontspanning. Als ze verdrietig is, pept het haar op maar ook gewoon als ze even weg wil van de realiteit, is het hét medicijn voor haar soms te volle hoofd. Toen het een keer wat minder ging tussen haar en Milan, zorgde muziek ook voor een catharsis. Muziek gaf haar de kracht om los te komen van zichzelf. Amalia’s emoties kregen toen eindelijk vrij baan, ’s lekker uithuilen in de auto deed haar goed. Amalia heeft dan ook een brede smaak, van rock naar commercieel en zelfs foute muziek.

C., zus van Milan, vertelt over de bruidegom, dat hun kinderspelletjes samen vaak van het gevaarlijke soort was. Met de matras van de trap afglijden bijvoorbeeld.  Anderzijds was het wel haar broer die haar van de verdrinkingsdood redde. Bovendien is Celine ooit al ’s getrouwd geweest – met Amalia, tijdens een sleepover en bij wijze van grapje uiteraard.

Amalia en Milan waren nog heel jong toen ze elkaar leerden kennen op de kermis in Deinze. Amalia botste daar toevallig op de beste vriend van Milan, op wie ze stiekem verliefd was. Het klikte ook erg met Milan en een fijne vriendschap werd geboren. De twee vonden elkaar in de dingen die ze samen leuk vonden: ijsschaatsen, gaming of het elkaar bekladden met oranje verf.

“Echte kinderspelletjes” zegt Amalia, maar “wel de tijd van mijn leven”. Het feit dat Milan stiekem gevoelens had voor haar, ging echter volledig aan haar voorbij. Het was pas toen Kevin, een vriend van Milan, het haar vertelde dat de puzzelstukken in elkaar vielen en de vriendschap een liefdesrelatie werd.

Samen gaat ons bruidspaar regelmatig op stap. Ze houden van winkelen en op restaurant gaan. Wanneer ze lange wandelingen maken met hun honden, ontdekken ze soms verborgen pareltjes in hun buurt. Ook vrienden en familie vereren ze graag met hun bezoekjes en iedereen ziet ze graag komen. Milan en Amalia houden van elkaars gezelschap. Voor mij, zegt Amalia, zijn de momenten, waarop we samen zijn, de momenten die mijn leven de moeite maken. We genieten ervan en vervelen ons nooit. De tijd met ons twee is me heilig en ik kijk er telkens weer naar uit.

Dat klopt, zegt ook J., vriendin van het bruidspaar. “De twee konden vroeger ook al niet zonder elkaar. Waar Amalia was, was Milan ook en omgekeerd. Bijna tot ‘vervelens’ toe, want je kon amper eens met 1 van de 2 afspreken. Ze begrepen maar niet waarom de ander er niet zou mogen bij zijn. Deden de mannen een ‘mannenavond’ , zou Amalia haar verkleed hebben in een man om erbij te zijn. Later beseften ze dat hun relatie vast genoeg was om elkaar stilletjes aan los te laten en begonnen ze de wereld zonder elkaar te verkennen”. Milan en Amalia maken dan ook graag plezier samen en zegt Amalia, ik haal mijn energie uit Milan. Het is fijn dat we na al die jaren samen zijn nog steeds zo met elkaar kunnen lachen.  

Ze wonen reeds 5 jaar in XXXX op 800 meter van Amalia’s ouders. P., de getuige van Milan, vertelt dat er een oprit is. Op die oprit staat Milan elke week minstens een half uur te bellen met Pieter vanuit de wagen, terwijl Amalia wacht met het eten. “Sorry Amalia” zegt P. “ maar ik vrees dat dit niet gaat veranderen.”

Ons bruidspaar zijn de trotse ouders van Gucci en Qyra, twee honden. Gucci was er eerst en daarna kwam Qyra. Milan was niet meteen voorstander van een tweede hond, omdat ie het jammer vond dat de dieren veel alleen moesten zitten door hun drukke jobs, maar Amalia liet niet af en nu is Milan helemaal verkocht, zegt ie .

Hij vroeg haar ten huwelijk op 13 februari 2021, de dag voor Valentijn, die door Corona er nét wat anders uitzag dan andere jaren. Normaal zouden ze gaan uit eten, zoals ze altijd doen, maar omwille van de Corona-maatregelen hielden ze het bij frietjes van de frituur.

Dàcht Amalia.

Maar Milan stond ineens toch beneden in zijn beste kostuum. Of ze met hem op stap wilde gaan? Amalia keek naar buiten en zag de sneeuw op de daken liggen. Het vroor min 5, dus trok ze alle winterkleding uit haar kast. Daarna volgde ze hem, warm ingeduffeld, naar de Vaart in Merendree, waar hij een heuse picknick voor haar organiseerde. Er was een houtvuur, een BBQ, een volledige menu en zelfs een tent om een beetje uit de wind te zitten.

Het bleek niet eenvoudig om met de extreme koude de lamskroontjes op te warmen en ook de soep bevroor ter plaatse, maar Amalia herinnert zich nog hoe warm de avond werd, toen Milan haar plots de grote  vraag stelde. Zij zei onmiddellijk ja en de rest is geschiedenis.

Amalia en Milan zijn al best een tijdje bij elkaar en hebben weinig woorden nodig. Amalia  en Milan weten wat ze aan elkaar hebben. Hij laat steevast kleren, papiertjes en koeken slingeren in huis; zij ruimt alles op.  Zij heeft geen geduld, hij ziet wel waar de boot strandt. Zij wil alles liever gisteren in orde hebben, hij is voortdurend van alles kwijt.